Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Αρχές Σεπτέμβρη…


Τέλος εποχής...

...και τα λιμανάκια των ελληνικών νησιών γεμίζουν από «κουρασμένα» ψαροκάικα, που αναζητούν μια γωνιά για να αράξουν το ταλαιπωρημένο σκαρί τους, μετά απ’ το τρεχαματό του καλοκαιριού...

Στις προβλήτες, κείτονται απλωμένα τα δίχτυα, τα παραγάδια, οι σημαδούρες, τα σωσίβια και κάθε λογής εργαλείο, που πρέπει να λιαστεί και να αποβάλλει κάθε ίχνος υγρασίας και κλεισούρας, ώστε να μπορέσει να ξαναχρησιμοποιηθεί την επόμενη φορά...

Μπρος σ’ αυτό το μαγευτικό τοπίο, ο νους ασυναίσθητα, συνδέει τις ζωντανές εικόνες με το μυστήριο της εξομολόγησης, και ανατρέχει στα παρακάτω λόγια από τις «Περιπέτειες ενός Προσκηνητού»:

«...Έτσι μετά από κάθε πτώση και κάθε τραύμα της καρδιάς από αμαρτία, αυτό που έχει να κάνει κανείς είναι να θέσει αμέσως την καρδιά του εις την παρουσία του Θεού για θεραπεία και καθαρμό, ακριβώς όπως όταν ορισμένα αντικείμενα έχουν μολυνθεί ή μουχλιάσει, τα εκθέτουμε στη την δύναμη των ηλιακών ακτίνων, οι οποίες με την ισχύ τους τα ξεμουχλιάζουν, τα καθαρίζουν, τα ξεβρομίζουν...»

Καλό Χειμώνα...

Ι.Μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: