Ιστορικό τραγούδι, εν είδει λαϊκού θρήνου, παραλλαγή της Ανατολικής Θράκης. Η ακραιφνώς βυζαντινή φωνή και ερμηνεία του Χρόνη Αηδονίδη, μας εισάγει με τον καλύτερο τρόπο στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα που ξεκινάει το απόγευμα της Κυριακής των Βαΐων, όταν και ψάλλεται ο όρθρος της Μ. Δευτέρας.
Ήχος πλάγιος του τετάρτου
Τ` αηδόνια της Ανατολής και τα πουλιά της Δύσης
κλαίγουν αργά, κλαίγουν ταχιά, κλαίγουν το μεσημέρι,
κλαίγουν την Aντριανούπολιν, την πολυκρουσεμένη,
όπου την εκουρσέψανε τις τρεις γιορτές του χρόνου .
του Χριστουγέννου για κηρί και των Βαγιών για βάγια
και της Λαμπρής την Κυριακή για το Χριστός Ανέστη
κλαίγουν αργά, κλαίγουν ταχιά, κλαίγουν το μεσημέρι,
κλαίγουν την Aντριανούπολιν, την πολυκρουσεμένη,
όπου την εκουρσέψανε τις τρεις γιορτές του χρόνου .
του Χριστουγέννου για κηρί και των Βαγιών για βάγια
και της Λαμπρής την Κυριακή για το Χριστός Ανέστη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου